Rośliny domowe kwitnące zimą

Rośliną, która kwitnie w czasie zimy, jest kamelia. Białe, różowe lub czerwone kwiaty pojawiają się od listopada do kwietnia (w zależności od odmiany). Kamelia pochodzi z Azji Wschodniej (Japonia, Chiny, Półwysep Koreański). Do Europy trafiła na początku XIX wieku. Kamelia ma zimozielone, błyszczące, skórzaste liście, a jej kwiaty przypominają kształtem kwiaty róży. Jest to roślina bardzo wrażliwa na zmiany temperatury i wilgotności powietrza, źle znosi także zmianę miejsca. Aby pięknie zakwitła w czasie zimowych miesięcy, musi być odpowiednio pielęgnowana przez cały rok. Kamelie lubią kwaśne podłoże (pH 4-5), jednak mogą rosnąć także w ziemi o odczynie obojętnym.

Od późnej wiosny do końca września kamelia może być trzymana w ogrodzie. Powinna stać w miejscu cienistym, zacisznym i osłoniętym od wiatru. Jesienią trzeba ją przenieść do pomieszczenia o temperaturze ok. 10-12 °C. Kamelie najlepiej czują się w miejscach chłodnych, jednak nie są odporne na mróz. Kiedy kamelia zakwitnie, można ją umieścić w trochę cieplejszym miejscu (max 16 °C). Gwałtowna zmiana temperatury (np. przeniesienie do dużo cieplejszego miejsca) może doprowadzić do opadnięcia pąków kwiatowych. W czasie kwitnienia roślina ta potrzebuje obfitego podlewania. Trzeba ją także nawozić w okresie od lipca do grudnia. Podlewanie powinniśmy ograniczyć w sierpniu, aby pobudzić roślinę do wytwarzania pąków kwiatowych.

Zimą kwitnie także kalanchoe. Roślina ta pochodzi z Madagaskaru i należy do sukulentów, więc nie należy przesadzać z jej podlewaniem. Nadmierna ilość wody prowadzi do gnicia korzeni. Podlewanie należy ograniczyć zwłaszcza zimą. Kalanchoe preferuje stanowiska jasne.

Należy do roślin dnia krótkiego, więc czasowe zaciemnianie pobudza roślinę do wytworzenia pąków kwiatowych. W związku z tym przez okres od miesiąca do dwóch powinna mieć ograniczony dostęp do światła (mniej niż dziesięć godzin dziennie). Kalanchoe kwitnie na biało, żółto, pomarańczowo, czerwono lub różowo. Ma także ozdobne, mięsiste liście. Po kwitnieniu roślinę należy przyciąć. Suche kwiaty trzeba wyciąć razem z łodyżkami.

Na zimowym parapecie pięknie wygląda także azalia. Białe, różowe lub czerwone kwiaty są ozdobą tej rośliny od późnej jesieni do późnej wiosny (listopad-maj). Roślina ta pochodzi z wilgotnych, chłodnych lasów Azji Wschodniej. W związku z tym preferuje miejsca niezbyt ciepłe (max 18 °C). Powinniśmy ją także często zraszać (nawet 3 razy w tygodniu). Azalie wymagają również częstego i dość obfitego podlewania. Najlepiej by woda do podlewania była odstała i miękka.

Po przekwitnięciu należy azalię przenieść do chłodniejszego miejsca. Warto pamiętać, że nawet w okresie spoczynku roślina ta musi mieć lekko wilgotne podłoże. Pod koniec maja lub na początku czerwca doniczkę z azalią możemy przenieść do ogrodu, na taras lub balkon. Powinna stać w dość ciepłym miejscu, ale nie na słońcu (azalie preferują stanowiska półcieniste). Przed nastaniem mrozów azalię należy umieścić w niezbyt ciepłym pomieszczeniu.

Ozdobą domu w czasie zimowych miesięcy mogą być również prymule. Łacińska nazwa „primula” po polsku znaczy pierwiosnek. Kwitnie na biało, żółto, pomarańczowo, czerwono, różowo, fioletowo w różnych odcieniach. Zdarzają się także odmiany dwubarwne.

Pierwiosnki najlepiej czują się w miejscach chłodnych, gdzie panuje duża wilgotność powietrza. Im chłodniejsze miejsce (nawet 1-2 °C ) tym dłużej kwitną. Prymule muszą mieć stale wilgotne podłoże, bardzo źle znoszą przesuszanie. Roślinę po przekwitnięciu można uprawiać w gruncie. Pierwiosnki uprawiane w ogrodzie zakwitają wczesną wiosną, kiedy tylko stopnieje śnieg.

Od jesieni do wiosny kwitną także cyklameny, czyli fiołki perskie lub fiołki alpejskie. Rośliny te w naturze rosną w chłodnych, wilgotnych miejscach. Preferują stanowiska cieniste i półcieniste. W warunkach domowych jest im przeważnie za ciepło i za sucho, szczególnie zimą, kiedy ogrzewamy nasze mieszkania. Zbyt duża temperatura i za mała wilgotność powietrza powodują, że kwiaty cyklamenów usychają, a liście żółkną. Aby temu zapobiec, należy fiołki perskie przechowywać w chłodnych pomieszczeniach. Nie możemy jednak dopuścić, by cyklameny przebywały w miejscu, gdzie temperatura spada poniżej zera. Są to rośliny bardzo wrażliwe na mróz i nawet w czasie wietrzenia pokoju mogą zostać uszkodzone. Fiołki alpejskie muszą mieć stale wilgotne podłoże. Wtedy będą kwitły długo i obficie.

Podlewamy je wodą o temperaturze pokojowej. Aby nadmiernie nie zamoczyć bulw, które mogą spleśnieć, wodę należy lać do podstawki, a jej nadmiar usuwać. Kiedy rośliny przekwitną, trzeba ograniczyć podlewanie. Gdy roślina przechodzi w stan spoczynku, w ogóle nie należy jej podlewać. Bulwa cyklamenu powinna być przechowywana w ciemnym i chłodnym miejscu (np. w piwnicy). W maju lub na początku czerwca przesadzamy ją do doniczki o takiej samej średnicy, wypełnionej świeżym podłożem. Roślina zakwitnie ok. cztery miesiące po pierwszym obfitym podlewaniu. Kiedy pojawią się pierwsze listki, należy roślinę nawozić co ok. dwa tygodnie nawozem do kwiatów ozdobnych z liści. A gdy zauważymy pierwsze pąki kwiatowe – nawozem do roślin kwitnących. Fiołki perskie mogą także rosnąć w gruncie (w miejscu zacienionym), jednak jesienią (najlepiej w październiku) roślinę trzeba przenieść do domu.

Jak często podlewać rośliny kwitnące?

Każda roślina kwitnąca ma indywidualne potrzeby. Najlepiej zapoznać się z nimi przed zakupem rośliny, by upewnić się, że jesteśmy w stanie im sprostać. Najczęściej rośliny wymagają mniejszej ilości wody zimą, a większej latem, gdy temperatury są wyższe.