Pielęgnacja paproci

Pierwsze paprocie pojawiły się na kuli ziemskiej około czterdzieści milionów lat temu. To właśnie z paproci powstał węgiel kamienny. Rośliny te są ozdobne z liści, nie wytwarzają kwiatów, a opowieść o poszukiwaniu kwiatu paproci jest tylko legendą. Prawdą jest natomiast to, że paprocie oczyszczają powietrze z toksyn. Potrafią wychwycić toksyczne substancje, a następnie je zneutralizować. Oczyszczające procesy metaboliczne zachodzą w korzeniach. Dlatego właśnie zaleca się alergikom, by otaczali się pióropuszami paproci. Poza tym intensywnie zielony kolor paproci koi stres i łagodzi bóle głowy.

Paprocie preferują miejsca półcieniste, z dala od bezpośrednio padających promieni słonecznych. Nadają się do pomieszczeń, których okna mają wstawę północną. Niewiele roślin ozdobnych może rosnąć w miejscach o tak małej ilości światła. Warto dodać, że formy pstroliostne paproci wymagają nieco więcej światła, pięknie się wybarwiają nawet na oknach o wystawie południowej. Ich liście przybierają wtedy barwę czerwoną lub srebrzystą, zdarzają się także okazy wielobarwne (w zależności od odmiany). Paprocie potrzebują dużej wilgotności powietrza. Należy je regularnie zraszać albo postawić obok specjalny nawilżacz. Suche powietrza (np. znad kaloryfera) zdecydowanie nie służy paprociom.

Rośliny te lubią mieć stale wilgotne podłoże. Powinniśmy podlewać paprocie odstałą wodą o temperaturze pokojowej. Zbyt zima woda może im zaszkodzić. Warto pamiętać, że rośliny te nie tolerują wody zawierającej wapń. Przy podlewaniu trzeba bardzo uważać, żeby paproci nie zalać. Nadmiar wody jest dla nich bardziej szkodliwy niż susza. Najlepiej zanurzyć doniczkę w wodzie na kilka minut. Zapobiegnie to gromadzeniu się nadmiaru wody w podstawce. Paprocie dobrze czują się w temperaturze pokojowej. Optymalna temperatura latem wynosi 22-25°C, natomiast zimą: 15-18°C.

Paprocie są bardzo wrażliwe na chemiczne środki ochrony roślin. Gdy paprocie zostaną zaatakowane przez choroby lub szkodniki (np. tarczniki, przędziorki), do zwalczania ich lepiej użyć środków naturalnych. W okresie intensywnego wzrostu (czyli od marca do lipca) powinniśmy paprocie nawozić co tydzień. Latem i wczesną jesienią (do października) nawóz stosujemy co dwa-trzy tygodnie. Najlepiej używać do tego specjalnego nawozu do paproci. Może być także nawóz uniwersalny albo nawóz do roślin ozdobnych z liści, ale wtedy należy silnie je rozcieńczyć. W okresie spoczynku (czyli od października do lutego) należy całkowicie zaprzestać nawożenia.

Rośliny te nie wymagają zbyt częstego przesadzania. Paprocie najlepiej rosną w trochę przyciasnych doniczkach. Kiedy donica stanie się wyraźnie za mała, trzeba paproć umieścić w nieco większym pojemniku. Najlepszym czasem do przesadzania paproci jest wczesna wiosna. Rośliny te preferują gleby lekko kwaśne (pH 5-6), próchnicze i przepuszczalne. Podłoże można także zmieszać z torfem. Paprocie rozmnaża się przez podział. W czasie przesadzania większe egzemplarze można podzielić i posadzić w osobne doniczki.

Suche listki paproci należy usunąć. Należy to zrobić bardzo delikatnie, ponieważ paprocie nie lubią być dotykane. Zbyt częste dotykanie może doprowadzić do uschnięcia całych pędów. Rośliny te bardzo źle znoszą także stanie w przeciągu. Nie należy ich również stawiać blisko kuchenek gazowych. Nie szkodzi im za to promieniowanie, jakie generują komputery czy telewizory. Stawiając doniczkę z paprotką w pobliżu sprzętu RTV trzeba uważać, by w czasie zraszania i podlewania rośliny nie został on uszkodzony.