Rośliny do ozdabiania nagrobków

Kwiaty potrafią oddawać wiele różnych emocji, dlatego często umieszcza się je także na grobach. Wśród wielu popularnych odmian można znaleźć rośliny odporne na mróz, trwałe, ale też takie, które będą ozdobą wyłącznie przez krótki czas. Jakie więc kwiaty na nagrobek wybrać? Co symbolizują poszczególne rośliny? Na te i inne pytania odpowiadamy poniżej.

Kwiaty cięte na cmentarz

Do ozdabiania nagrobków można wykorzystać świeże kwiaty – jako rośliny do wazonu oraz element wieńca czy bukietu. Kwiaty cięte dostępne są w wielu kolorach, więc wzbogacą monochromatyczne kompozycje z gałązek iglastych. Białe, kremowe, żółte, pomarańczowe, czerwone czy fioletowe barwy będą ładnie kontrastować z ciemną zielenią roślin iglastych lub z błyszczącymi, skórzastymi liśćmi ostrokrzewu. Niestety kwiaty cięte są nietrwałe i bardzo wrażliwe na niską temperaturę, więc będą krótkotrwałą ozdobą. Poniżej kilka gatunków roślin, które są odpowiednie do ozdabiania nagrobków, np. na Święto Zmarłych.

Lilie, symbol wiecznego życia

Te kwiaty często wykorzystuje się jako element wieńców na cmentarz. W zależności od odmiany kwiaty lilii są białe, żółte, pomarańczowe, różowe lub mogą być też wielobarwne. Niektóre odmiany lilii wydzielają silny, charakterystyczny zapach.

Irysy, czyli kosaćce

Na wiązanki nadają się także właśnie irysy, ponieważ w kwiaciarniach dostępne są przez cały rok. Ich kwiaty mają niebiesko-fioletową barwę i symbolizują zmartwychwstanie oraz żałobę i smutek.

Goździki – bogactwo kolorów

Dostępne cały rok, są także bardzo trwałe. Ich kwiaty mogą być jednobarwne lub wielokolorowe, pojedyncze lub pełne. Wzbogacą cmentarne wiązanki dzięki różnokolorowym płatkom. Najczęściej można spotkać gatunki białe, kremowe, różowe, czerwone lub bordowe.

Róża, czyli królowa kwiatów

Uniwersalną rośliną, która także nadaje się na wiązanki, jest róża. Jej kwiaty mogą być różowe, białe, kremowe, żółte, pomarańczowe, czerwone. Róże mogą być wykorzystywane zarówno przy wiązankach tradycyjnych, jak i do sporządzania nowoczesnych bukietów. Niestety są to kwiaty nietrwałe i bardzo wrażliwe na mróz.

Kapusta ozdobna – nieoczywista piękność

Do ozdabiania grobów na Święto Zmarłych wykorzystuje się także kapustę ozdobną. To jedyny gatunek kapusty, który uprawia się tylko w celach ozdobnych. W środowisku naturalnym spotkać ją można na południu Europy oraz w Azji. Ma bardzo dekoracyjne, kędzierzawe liście, które mogą przybierać różne barwy – od białej i różowej, przez czerwoną, fioletową, do ciemnozielonej i jasnozielonej. Kapuściane rozety często są wielobarwne np. biało-zielono-fioletowe. Kapusty ozdobne kwitną w okresie jesienno-zimowym i mają drobne, żółte kwiaty. Mogą stanowić bardzo ciekawą ozdobę od września do grudnia – ze względu na nietypową porę kwitnienia oraz dekoracyjne, kolorowe liście.

Rośliny kwitnące - gatunki odpowiednie na nagrobki

Rośliny w donicach, które mają ozdabiać nagrobki i mogiły, można kupić w kwiaciarniach, sklepach ogrodniczych oraz w okolicach cmentarzy. W pojemnikach sprzedawane są głównie astry, a także wrzosy o ozdobnych kwiatach i liściach oraz chryzantemy. Warto wiedzieć, że rośliny w uprawie pojemnikowej nie nadają się do uprawy w gruncie.

Astry, zwane także marcinkami

To jedne z najpopularniejszych jesiennych kwiatów. Zakwitają pod koniec sierpnia i mogą być ozdobą nawet do listopada, czyli w okresie, w którym większość roślin już przekwitła. Dekoracyjne są przede wszystkim ich kwiaty we wszystkich odcieniach fioletu, błękitu, różu i czerwieni. Ich intensywne barwy potrafią ozdobić każdy jesienny zakątek. Do uprawy w pojemnikach nadają się głównie niższe odmiany astrów np. astry krzaczaste (kwitną na różowo, niebiesko lub biało w różnych odcieniach) czy astry wrzosolistne, które mają nie tylko piękne kwiaty (białe, niebieskie, różowe), ale także ozdobne, wąskie liście.

Chryzantemy, czyli kwiaty jesieni

Do Europy chryzantemy (inaczej złocienie) trafiły w XVII wieku. W Polsce ten niezwykle ozdobny kwiat kojarzy się przede wszystkim z dniem Wszystkich Świętych i Zaduszkami. Często ozdabia się nim groby, ponieważ chryzantemy mogą kwitnąć aż do przymrozków, niekiedy nawet do końca listopada. To jedne z najpopularniejszych jesiennych kwiatów. Chryzantemy mogą mieć kwiaty pojedyncze, półpełne lub pełne. W zależności od odmiany kwitną na czerwono, fioletowo, różowo, pomarańczowo, żółto, kremowo lub biało, w różnych odcieniach. W szerokiej palecie barw nie pojawia się właściwie tylko kolor niebieski. Chryzantemy kupowane w pojemnikach nie nadają się do uprawy w gruncie. Są to kwiaty przeznaczone tylko do ozdabiania grobów (ewentualnie balkonów i tarasów). Pojemnikowe odmiany mają inne wymagania (podłoże, nawóz, zimowanie) niż rośliny przeznaczone do uprawiania w gruncie.

Wrzosy – jesienne krzewinki

Do ozdabiania grobów idealnie nadają się wrzosy uprawiane w pojemnikach. W donicach najlepiej sprawdzą się długo kwitnące odmiany wrzosów pączkowych. Ich kwiaty nie rozwijają się i pozostają zamknięte, w związku z czym nie zostają zapylone przez owady i są ozdobą rośliny nawet przez dwa-trzy miesiące. Wrzosy pączkowe idealnie nadają się również na suche bukiety. Małe, dzwonkowate kwiaty wrzosów mogą przybierać barwę białą, różową, fioletową, purpurową. Rośliny te mają także ozdobne liście: seledynowe, ciemnozielone, szare, czerwone, a nawet cytrynowożółte. Najniższe odmiany wrzosów osiągają zaledwie 10 cm wysokości.

Rośliny na cmentarz, które warto posadzić w gruncie

Miniaturowe iglaki oraz rośliny zimozielone świetnie sprawdzą się jako ozdoby nagrobków i pomników. Mogą mieć pokrój kulisty lub kolumnowy, rosną dość wolno, są łatwe w uprawie, a dodatkowo nie brudzą – w przeciwieństwie do roślin zrzucających liście na zimę. Ponadto iglaki mogą mieć ciekawe zabarwienie igieł – złocistożółte, niebieskawe, szarawe, jasnozielone lub ciemnozielone, a igły niektórych odmian jałowców pod wpływem mrozu stają się fioletowe. Całoroczną ozdobą będą też rośliny zimozielone np. barwinek, bluszcz czy bukszpan. W bardzo zacienionych zakątkach sprawdzą się hosty, które będą ozdobą grobu aż do pierwszych mrozów.

Barwinek pospolity – średniowieczny symbol nieśmiertelności

Barwinki sadzono przy grobach już w średniowieczu – symbolizują nieśmiertelność. To zimozielone rośliny płożące, które rozrastają się do szerokości pół metra przy wysokości około 30 cm. Mają ciemnozielone, skórzaste liście. Kwitną dość długo, bo od maja do września na biało, niebiesko lub fioletowo (w zależności od odmiany).

Barwinki preferują miejsca wilgotne i zacienione, ale pięknie kwitną także na stanowiskach słonecznych. Świetnie sprawdzają się jako rośliny okrywowe np. pod koronami wielkich drzew, gdzie występuje znaczne zacienienie. Rozmnażają się dość szybko przez rozłogi, więc trzeba pilnować, by nie zdominowały innych roślin. Ciemnozielony dywan z barwinków może być ozdobą nawet w czasie bezśnieżnych zim, ponieważ jest to roślina odporna na mróz.

Bluszcz pospolity, czyli zielone pnącze

To roślina, która zakryje niezbyt estetyczny pomnik, zniszczony nagrobek czy krzyż. To jedyne całkowicie zimozielone pnącze, jakie występuje w Polsce, więc może stanowić ozdobę nagrobka przez cały rok, a nie tylko w okresie Święta Zmarłych.

Roślina ta wspina się po podporach przy pomocy czepnych ogonków przybyszowych, wyrastających na pędach. Idealnie nadaje się także jako roślina okrywowa.

Jest to roślina długowieczna, która może żyć nawet kilkaset lat. Rośnie powoli, ale z czasem szczelnie pokrywa powierzchnię dywanem skórzastych, ciemnozielonych liści. Ponadto jest rośliną odporną na zanieczyszczenia środowiska, więc idealnie nadaje się do uprawy w warunkach miejskich. Bluszcz pospolity jest dość odporny na mróz, jednak w czasie bezśnieżnych i mroźnych zim może przemarzać, dlatego należy go sadzić tylko w najcieplejszych rejonach naszego kraju (południowa i południowo-zachodnia Polska).

Bluszcz pospolity to roślina cieniolubna i cienioznośna, więc z powodzeniem może rosnąć tam, gdzie inne rośliny sobie nie poradzą z powodu niedoboru światła.

Bukszpan wieczniezielony, czyli gęsty krzew liściasty

To roślina zimozielona, więc może stanowić ozdobę nagrobków przez cały rok. Roślina ta znana była już w starożytnym Rzymie, a do Polski bukszpan trafił w okresie średniowiecza i do dziś cieszy się dużą popularnością. Bukszpany to bardzo zwarte i gęste krzewy o drobnych, eliptycznych, błyszczących liściach, które mają barwę ciemnej zieleni. To właśnie listki są główną, całoroczną ozdobą tej rośliny. Rośliny te preferują miejsca ciepłe, zaciszne i osłonięte od silnych wiatrów. Bukszpany mogą rosnąć w miejscu słonecznym, ale nie w pełnym słońcu, bo tam narażone są na poparzenia liści. Dobrze sobie radzą także na stanowiskach zacienionych. Bukszpan to roślina odporna na suszę, zanieczyszczenia powietrza oraz przemarzanie.

Te zimozielone rośliny bardzo dobrze znoszą przycinanie: bukszpan idealnie nadaje się do tworzenia niskich, formowanych żywopłotów. Można z niego tworzyć labirynty oraz proste figury geometryczne (np. kule, stożki), a także wyrafinowane ogrodowe rzeźby. Wszystko zależy od umiejętności i wielkości krzewu. Rośliny te można także sadzić w pojemnikach.

Funkie – zieleń w wielu odcieniach

Funkie (hosty) sprawdzą się szczególnie tam, gdzie panuje duże zacienienie i inne rośliny sobie nie poradzą – dobrze czują się np. w sąsiedztwie wielkich drzew, których nie brakuje na starych cmentarzach. Jeśli pierwsze jesienne przymrozki nie uszkodzą liści, rośliny te mogą stanowić piękną ozdobę nagrobka także na Święto Zmarłych.

Funkie najpiękniej wyglądają posadzone pojedynczo, jednak ładnie prezentują się także w grupie. Popularność zawdzięczają głównie dużym, błyszczącym lub matowym liściom, które (w zależności od odmiany) mogą być ciemnozielone, seledynowe, niebieskoszare, żółtawe. Zdarzają się także odmiany wielobarwne: zielono-białe lub zielono-żółte, w paski, smugi, pokryte barwnym nalotem lub ozdobione kolorowym marginesem. Atrakcyjnie wygląda również silne zaznaczone unerwienie. Liście różnią się także wielkością i kształtem, mogą być sercowate, nerkowate, lancetowate. Niektóre miniaturowe odmiany osiągają wysokość zaledwie 10 cm, inne dorastają do 1 m, a nawet wyżej. Liście tworzą barwne, zwarte kępy.