Fugowanie klinkieru. Jak je wykonać?

Klinkier to materiał budowlany, który cechuje się bardzo dobrymi parametrami użytkowymi. Powstaje z mieszanki glinu, piasku i skaleni. Przygotowywany jest poprzez prasowanie na sucho pod wpływem wysokiego ciśnienia, a następnie wypalanie w temperaturze 1000-1300°C. Dzięki zastosowaniu tego typu technologii, odznacza się funkcjonalnością i może być wykorzystywany do produkcji wyrobów klinkierowych. Do najpopularniejszych należą:

klinkierowa cegła budowlana — niesamowicie trwała i odporna na działanie czynników atmosferycznych (w odróżnieniu od cegły licowej),

płytki klinkierowe (elewacyjne i podłogowe, parapety, dachówki oraz kształtki) — dla marzących o wykończeniu domu w stylu brytyjskiej „cegiełki”.

Klinkierowa cegła budowlana służy głównie do wykończenia elewacji zewnętrznych i nadaje budynkom rustykalny wygląd. Jej jakość można łatwo sprawdzić, uderzając lekko jedną cegiełką o drugą — jeśli ten dźwięk ma wysokie tony, jakość jest bardzo dobra.

Płytki klinkierowe służą do pokrywania elewacji domu wewnątrz i na zewnątrz, a także z powodzeniem znajdują zastosowanie w wykańczaniu podjazdów, alejek, parapetów czy płotów. Czynnikiem, który zwraca uwagę jest fakt, że potrafią dobrze imitować kamień, naturalną cegłę, a nawet drewno. Mają cienką powierzchnię, a mimo tego faktu sporą odporność na działanie niekorzystnych czynników atmosferycznych.

Klinkier wykorzystuje się także do produkcji elementów takich jak:

• cegły kominowe — odporne na działanie ciśnienia,

• cegły kanalizacyjne — oporne na działanie kwasów i innych chemikaliów oraz wody,

• cegły drogowe — stosowane do wykładania nawierzchni.

Ile czasu trwa fugowanie cegieł klinkierowych? W zależności od warunków atmosferycznych oraz temperatury, proces ten może potrwać 3-5 dni. Co ważne, czynności nie powinno się przeprowadzać podczas deszczu — wilgoć utrudnia związanie fugi.

Od czego zacząć? Warto wybrać specjalną zaprawę do fugowania klinkieru. W odróżnieniu od fug uniwersalnych czy też przeznaczonych do cegieł licowych, są dedykowane specyficznym właściwościom klinkieru. Można także wykonać ją samodzielnie, ale jest to dość kłopotliwe — mieszanka powinna mieć odpowiednią gęstość i plastyczność. Właściwie przygotowana zaprawa nie rozpada się w dłoni, ani nie zostawia śladów.

Warto także zwrócić uwagę na rodzaj cegieł — cegły ręcznie formowane różnią się od tych wytwarzanych przemysłowo, dlatego zaprawa powinna być właściwie dobrana do ich rodzaju, a przede wszystkim — nasiąkliwości wodnej.

1. Proces trzeba rozpocząć od nałożenia na korytko do spoinowania zaprawy w objętości jednej kielni.

2. Zaprawę wciska się do spoin między cegłami za pomocą specjalnej szpachelki do fug. Należy jej nałożyć w ilości, która styka się z zaprawą murarską i tak, by odrobinę wystawała za okładzinę. Spoina powinna być dociśnięta i o gładkiej powierzchni —dociska się je bocznymi krawędziami korytka do spoinowania, fugówką, rękawem lub pistoletem do spoinowania. Początkowo wypełnia się spoiny pionowe, a później poziome.

3. Nadmiar materiału trzeba usunąć za pomocą szpachelki.

4. Ścianę należy ostrożnie wyczyścić pędzlem lub szczotką z miękkim i gęstym włosiem.

Fugowanie płytek tego typu podobne jest do fugowania płytek ceramicznych. Warto pamiętać, że szerokość fugi (spoiny) w płytkach klinkierowych powinna wynosić nawet 10 mm, co jest wartością znacznie większą niż w przypadku płytek ceramicznych.

Każda fugowana powierzchnia powinna być sucha i oczyszczona z pyłów, które mogłyby utrudnić trwałe związanie spoiny. Proces fugowania można zacząć po wyschnięciu kleju.

Fugowanie na sucho płytek klinkierowych w pierwszym kroku polega na zmieszaniu zaprawy z taką ilością wody, aby powstałe spoiwo miało fakturę wilgotnej ziemi i kruszyło się w rękach. Fugowanie na sucho skutkuje bardziej chropowatą strukturą spoiwa, choć to zależy od dokładności nakładania. Zaprawę wciska się między płytki za pomocą rękawa lub pistoletu do fug.

Fugowanie na mokro (lub szlamowanie) nadaje się jedynie w przypadku gładkich lub glazurowanych płytek i cegieł. Jest znacznie szybszą metodą nakładania niż fugowanie na sucho. Pozwala na uzyskanie bardziej jednolitej powierzchni.

Szczególnie polecane jest także fugowanie płytek na półsucho, fugą o konsystencji gęstszej i bardziej suchej niż tradycyjna zaprawa do płytek ceramicznych — najlepiej, by przypominała smar. Półsuchą fugę wciska się w szczeliny fugówką lub wyciskarką do silikonu — pozwala to uniknąć zabrudzenia płytek oraz konieczności ich czyszczenia.

Podobnie jak w przypadku cegieł, najpierw wypełnia się linie poziome, a następnie fugi w pionie.

Trzeba pamiętać o tym, że gdy tylko spoiwo zacznie się wiązać, trzeba usunąć jego nadmiar z lica płytek. Można to zrobić za pomocą mokrej gąbki z płynem do naczyń, szczotki z długim włosiem lub czyścika do butelek. Usunięcie związanego spoiwa może być wręcz niemożliwe.

Do powierzchni z klinkieru stosuje się narzędzia do fugowania takie jak:

• szpachelka, kielnia, packa, rękaw lub pistolet do fugowania,

• fugówka i inne narzędzia ułatwiające wykańczanie fugi,

• szczotka i gąbka do fug,

• wiadro budowlane,

• wiertarka z mieszadłem.

Warto przygotować wodę o temperaturze co najmniej 5 stopni Celsjusza i specjalną fugę do klinkieru.

Klinkier jest materiałem ceramicznym, który doskonale sprawdza się w wykończeniu wnętrz i elewacji ze względu na dobre parametry użytkowe. Można tu wymienić m.in.:

• trwałość i odporność na uszkodzenia mechaniczne oraz ścieranie,

• niska nasiąkliwość wodna,

• mrozoodporność,

• plamoodporność,

• nieblaknięcie pod wpływem promieniu UV,

• odporność na działanie niekorzystnych czynników pogodowych,

• szeroki wybór materiałów, kolorów i inspiracji (w przypadku płytek),

• możliwość zastosowania wewnątrz i na zewnątrz.

Położenie cegieł czy płytek z klinkieru wymaga precyzji i nierzadko kwalifikacji.Warto także pamiętać, że klinkier powinien stanowić finalną, zewnętrzną warstwę budynku. Rozważając zbudowanie elewacji za pomocą takiego materiału, warto zadbać o odpowiednią warstwę docieplającą pod cegłami. Po zabudowaniu fasady traci się możliwość docieplenia budynku bez wyburzania ściany lub zakrywania ceglanego lica.

Jaką zaprawę wybrać do fugowania klinkieru?

Aby uniknąć nieprawidłowego spoinowania, należy wybrać zaprawę dedykowaną do klinkieru. Wiele osób stawia na fugę uniwersalną. Jest to jednak nie tyle błąd, co ryzyko. Tylko specjalna fuga do klinkieru zapewni pożądaną elastyczność i trwałość, a przy tym łatwość nakładania.

Ile kosztuje fugowanie klinkieru?

Koszty fugowania u specjalistów wynoszą około 20% kosztów postawienia ścian klinkierowych (ok. 20 zł za metr, w porównaniu z 100 zł za metr za murowanie). Warto jest zainwestować i do kładzenia fug zaangażować specjalistów, ponieważ ich umiejętności, doświadczenie i dokładność są kluczowe dla końcowego efektu.

Jak przeprowadzić fugowanie klinkieru na kominie?

Precyzyjnie i przy użyciu najwyższej jakości materiałów, ponieważ szczeliny i ubytki w fudze mogą sprawiać, że woda dostanie się do wnętrza ścian i będzie powodować ich namakanie. To może z czasem mieć fatalne skutki dla ścian nośnych wokół komina.

Ile czasu trzeba odczekać po fugowaniu klinkieru?

Pełny okres wiązania zaprawy powinien zakończyć się po 2 tygodniach, kiedy powierzchnia ściany będzie gotowa do zaimpregnowania. Spoiwo klinkieru nie emituje szkodliwych substancji chemicznych podczas wiązania, dlatego domownicy mogą powrócić do pomieszczeń już następnego dnia po fugowaniu.