Listwy przypodłogowe MDF

Płyta pilśniowa MDF to materiał o wyjątkowo dużej gęstości. W związku z tym nadaje się do produkcji mebli i elementów meblarskich, w przypadku których ważna jest wytrzymałość. Ze względu na łatwość obróbki, listwy przypodłogowe MDF są dostępne w wielu wymiarach i wzorach. Warstwę wykończeniową najczęściej stanowi okleina albo lakier w uniwersalnym kolorze (szarości, biel, barwy drewna). Listwy mogą mieć postać wyraźnych, dekoracyjnych cokołów lub – zgodnie z ostatnimi trendami aranżacyjnymi – być zamocowane na równi ze ścianą, minimalnie tylko ingerując w przestrzeń. Co warto o nich wiedzieć?

Zalety i wady listew przypodłogowych MDF

Listwy te wyróżnia szereg zalet twardej płyty MDF. Dzięki temu sprawdzają się szczególnie w miejscach najbardziej narażonych na uszkodzenia mechaniczne (krawędzie i elementy wykończeniowe). Czym charakteryzują się listwy MDF?

• Dobre parametry mechaniczne – listwy przypodłogowe MDF nie ulegają łatwo zarysowaniom i wgnieceniom, w przeciwieństwie do ścian, które ochraniają;
• Łatwość obróbki MDF – możliwość nadawania precyzyjnego kształtu, jest wykorzystywana do tworzenia bogatej oferty wzorów listew przypodłogowych. Dzięki odpowiedniej obróbce powierzchnia listew jest idealnie gładka. Można je też z łatwością docinać;
• Prostota montażu listew – jeżeli ściany pomieszczenia nie wymagają specjalnych zabiegów (są wystarczająco równe), listwy MDF można zamontować samodzielnie. Oczywiście przy zachowaniu odpowiedniej precyzji pracy.

W ofercie pojawiają się listwy przypodłogowe o rozszerzonych właściwościach. To między innymi listwy odporne na wilgoć, które mogą być montowane w kuchni i łazience. Listwy o podwyższonej elastyczności natomiast doskonale sprawdzają się tam, gdzie jest konieczność zamaskowania nierówności na ścianie (dzięki dobremu dopasowaniu, nie powstaje nieestetyczna szpara na styku listwa-ściana).

Wadą przypodłogowych listew MDF jest ich niska wodoodporność (z wyjątkiem tych specjalnie przeznaczonych do pomieszczeń wilgotnych). W większości ogranicza to ich zastosowanie w pomieszczeniach takich jak łazienka, kuchnia, pralnia czy garaż.

Listwy przypodłogowe MDF – zastosowania

Głównym zadaniem listew przypodłogowych jest estetyczne wykończenie danej powierzchni. Takie rozwiązanie pozwala jednak osiągnąć także szereg innych korzyści, wśród których można wymienić:

• zamaskowanie ewentualnych nierówności ściany;
• ochrona ściany w jej dolnej części przed zabrudzeniem i uszkodzeniami;
• możliwość ukrycia w samej listwie (lub pod nią) kabli elektrycznych;
• szybkie wykończenie podłogi ze szczególnym uwzględnieniem tak zwanych podłóg pływających.

Podłogi pływające i przypodłogowe listwy MDF – duet idealny

Wiele podłóg pokrywa się obecnie panelami, zgodnie z techniką „podłogi pływającej”. Jej specyfika polega na wykonaniu pokrycia bez trwałego związania którejkolwiek płaszczyzny podłogi ze ścianą lub podłogą znajdującą się pod nią. Teoretyczne można ją więc przesunąć. Zapobiega temu jednak jej zbyt duża powierzchnia i ciężar. Skąd pomysł na taką, wydawałoby się „niewykończoną” konstrukcję? Panele mają to do siebie, że prezentują dużą rozszerzalność i elastyczność. W związku z tym margines wynoszący do kilku centymetrów odstępu przy każdej krawędzi ściany umożliwia swobodną pracę materiału i zachowanie pierwotnego kształtu podłogi. Przestrzeń tę skutecznie maskują listwy wykończeniowe MDF.

Montaż wykończeniowych listew przypodłogowych MDF

Najczęściej stosowanym rozwiązaniem jest przyklejenie listwy do ściany za pomocą odpowiedniego kleju. Maksymalnym ułatwieniem jest zastosowanie listew samoprzylepnych. Przy prostych ścianach montaż jest szybki i łatwy. Wadą rozwiązania pozostaje konieczność zerwania listew w razie remontu. Powoduje to ryzyko ich uszkodzenia (zwłaszcza przy zastosowaniu bardzo mocnego kleju) oraz ich żmudnego oczyszczania lub wymiany na nowe.

Montaż listew przypodłogowych MDF przy użyciu odpowiedniego systemu uchwytów i klipsów pozwala z kolei na wielokrotne ich zdejmowanie i ponowne zakładanie. Specjalne klamry mocowane są na ścianie w odpowiednich odległościach, zazwyczaj 40-50 cm (im gęściej, tym listwa lepiej przylega do ściany). Uchwyty mocuje się przy użyciu kołków rozporowych i wkrętów, zależnie od rodzaju ściany. Następnie na uchwyty zakładane są listwy, które dzięki specjalnemu wyprofilowaniu od spodu, stabilnie trzymają się uchwytu.

Ten system montażu sprawdza się zwłaszcza w sytuacji prowadzenia wielu przewodów ukrytych pod listwami. To dlatego, że jest wtedy zapewniony łatwy dostęp do kabli w razie awarii. Co więcej, zdejmując listwę, można w prosty sposób przeprowadzać modyfikację instalacji.