Profile do płyt karton-gips

Do stworzenia ścianki kartonowo-gipsowej potrzebne są płyty o odpowiedniej grubości oraz specjalne profile, które tworzą stelaż, utrzymujący płyty. Profile oferowane przez producentów systemów lekkiej zabudowy, mają różne kształty, przekroje, długości oraz grubości. Są przeznaczone do zastosowania w różnych miejscach. Jak zatem dobrać odpowiedni profil do płyt karton-gips?

Rodzaje profili do płyt kartonowo-gipsowych

• CW, C – najbardziej popularny profil do płyt k-g, o przekroju w kształcie litery C. Przeznaczony do budowy ścianek działowych, montażu ściennych okładzin, obudowy ciągów technicznych, zabudowy wnęk itp. Profile tego typu montuje się pionowo. Posiadają otwory umożliwiające poprowadzenie w ścianie instalacji elektrycznej. Niektóre profile CW są tak zaprojektowane, aby ściana przenosiła jak najmniej drgań. To poprawia jej akustykę.
• UW, U – poziomy profil, stanowiący rodzaj prowadnicy dla profili pionowych. Montowany zazwyczaj w dolnej i górnej części ścianki działowej oraz w ościeżnicy nad drzwiami. Utrzymuje profile pionowe w jednej płaszczyźnie, usztywnia i stabilizuje stelaż ściany. Profile UW nacięte fabrycznie na odpowiednią głębokość (gięte) służą do tworzenia konstrukcji krzywoliniowych.
• UA – wzmocniony profil o najgrubszych (2 mm) ściankach spośród wszystkich rodzajów profili. Przeznaczony do miejsc narażonych na większe obciążenia. Instalowany pionowo. Wykonuje się z niego stelaż otworów drzwiowych, ścianek wiszących (blend) i wszystkich miejsc, w których potrzebna jest większa nośność ściany.
• CD – profile wykorzystywane w konstrukcjach różnego rodzaju sufitów (jedno- lub wielopoziomowych), do zabudowy poddasza lub montażu okładzin naściennych.
• UD – tzw. profile obwodowe – wyznaczają kształt i przebieg stelaża. Stosowane w konstrukcjach sufitowych. Używane jednocześnie z profilami CD, które w konstrukcji są oparte na profilu UD.
• Profile kapeluszowe – profile do płyt karton-gips o niedużej wysokości, przeznaczone do montażu na sufitach, ścianach lub bezpośrednio do belek stropowych. Wykorzystywane również w montażu ścianek i sufitów łukowych.

Profile do płyt k-g – gładkie lub ryflowane

Dostępne profile mogą zostać wykonane ze zwykłej, gładkiej blachy lub z blachy ryflowanej. Profile o nierównej, rowkowanej powierzchni są mocniejsze i sztywniejsze (mniej podatne na zginanie). Profile ryflowane są stosowane w większości miejsc: na ścianach i sufitach, jako profile pionowe, poziome, akustyczne, profile główne i przyścienne, w konstrukcji sufitów podwieszanych itp.

O czym warto pamiętać przy wyborze i instalacji profili?

• Profile do płyt karton-gips należy docinać przy użyciu nożyc do blachy – ich specyficzny kształt sprawia, że nie niszczą powłoki antykorozyjnej.
• Długość profilu zależy od jego rodzaju, ale zazwyczaj wynosi od 2 do 6-6,5 m. Przedłużanie wymaga zrobienia zakładu, którego długość jest uzależniona od rodzaju i przekroju profilu. Standardowo przyjmuje się, że długość części „na zakładkę” powinna być minimum 10 razy dłuższa, niż wynosi wysokość profilu.
• Klasa korozyjności jest określona dla każdego profilu symbolem od C1 do C5, gdzie C1 oznacza małą odporność na korozję, natomiast C4 i C5– możliwość stosowania profilu w miejscach o średnim zasoleniu i wilgotności (C4) oraz w atmosferze agresywnej i wilgotnej (C5-I, C5-M).
• Do pomieszczeń o podwyższonej wilgotności, jak łazienka, kuchnia czy pralnia, odpowiednie są profile w klasie minimum C3.
• Na podłodze i suficie pod profilami należy stosować taśmy akustyczne, poprawiające właściwości ściany.
• Płyty k-g nie powinny być przykręcane do profili obwodowych (skrajnych, poziomo ułożonych profili), ze względu na konieczność pozostawienia pewnej ilości miejsca, które umożliwia swobodną „pracę” ścianki.
• Prawidłowo wykonany stelaż musi składać się z profili umieszczonych w określonej odległości od siebie. Przykładowo najczęściej wykorzystywany profil CW o ściance grubości 0,6 mm powinien być montowany w rozstawie co 60 cm, przy wykorzystaniu płyt g-k o szerokości 120 cm. Do montażu profili o cieńszych ściankach lub z uwzględnieniem płyt o innych wymiarach, konieczny jest inny projekt, który uwzględnia nośność konstrukcji.