Kleje i zaprawy klejowe

Wybierając klej, należy zwrócić uwagę aby miał on odpowiednie właściwości w zależności od podłoża, rodzaju materiału jaki będziemy układać oraz miejsca gdzie będziemy je montować. Sprawdź który będzie najlepiej dopasowany.

Klej gipsowy

Kleje gipsowe charakteryzują się doskonałą przyczepnością, są też ekologiczne, nietoksyczne i łatwe w użyciu. Najczęściej stosuje się je do klejenia płyt gipsowych, kamieni gipsowych, a także do likwidowania ubytków wewnątrz pomieszczeń.

Pokrycie ścian płytami gipsowymi (tzw. suchymi tynkami gipsowymi) to ciekawa i szybka w wykonaniu alternatywa dla tradycyjnych tynków. Nie należy jej jednak nadużywać w pomieszczeniach o podwyższonym stopniu wilgotności.

Dobierając klej gipsowy, zwróćmy uwagę na czas wiązania. Najpopularniejsze są kleje, dla których wynosi on do ok. 30 minut, ale na rynku dostępne są też produkty tężejące nawet do 60 minut, przeznaczone dla osób bez większego doświadczenia.

Przed przystąpieniem do klejenia płyt gipsowych trzeba je odpowiednio przygotować. W tym celu należy wyciąć potrzebne otwory na gniazdka oraz dociąć płyty do wymaganego rozmiaru. Przy tego typu pracach przyda się otwornica, wyrzynarka lub piła ręczna.

Tam, gdzie chcemy wykonać suchą zabudowę gipsową, musimy we właściwy sposób przystosować podłoże. Ściana powinna być czysta, a jeżeli jest wykonana z cegły lub betonu komórkowego, należy ją również zagruntować. Najlepiej użyć do tego preparatu pochodzącego od tego samego producenta.

Istnieją 2 możliwości nakładania kleju na płytę gipsową:

• rozmieszczenie liniowe – paski kleju kładzie się na krawędziach płyty;
• rozmieszczenie punktowe – tzw. placki kleju umieszcza się na środku płyty; średnica każdego powinna mieć minimum 10 cm, a rozmieszczać należy je w odległościach wynoszących maksymalnie 40 cm.

Zdarzają się ściany wykonane nieprecyzyjnie czyli nie trzymające pionu, które podczas klejenia wymagają dodatkowych zabiegów. W takiej sytuacji placki kleju muszą być grubsze (ok. 25 mm) oraz stosuje się kawałki płyt gipsowych w formacie kwadratu lub prostokąta, aby zniwelować nierówności i dopiero po tej czynności nakłada się właściwe porcje kleju.

Miejsce rozpoczęcia klejenia zależy od długości ściany: jeżeli jest ona krótka, należy zacząć od narożnika, a jeśli jej długość przekracza 6 m – od środka. Płyty nie powinno się dociskać ręką, ponieważ prowadzi to do powstawania zniekształceń – najlepiej w takim przypadku skorzystać z gumowego młotka. Ostatni etap po klejeniu to spoinowanie, które należy wykonać dopiero po wyschnięciu kleju. Wynika to z zawartości wody w kleju, która powoduje lekkie zgrubienia znikające po ostatecznym związaniu kleju.

Klej do kamienia i ceramiki

Dobór kleju jest jednym z najważniejszych elementów gwarantujących poprawne wykończenie łazienki, balkonu czy elewacji. Przede wszystkim należy się zastanowić, gdzie będziemy go używać, co będziemy przyklejać oraz jaki jest rodzaj podłoża i jakiego produktu w związku z tym potrzebujemy. Najpopularniejsze są kleje cementowe, przeznaczone do układania glazury, klinkieru i kamieni elewacyjnych. Oferta obejmuje też kleje dyspersyjne i żywiczne.

Do okładzin ceramicznych wewnątrz pomieszczeń przeznaczone są kleje cementowe, jednak w zależności od materiału trzeba dobrać produkt o odpowiednich właściwościach. W przypadku gresu – który zawdzięcza swoją popularność wyjątkowej trwałości oraz odporności na uszkodzenia mechaniczne i mróz – najlepszy będzie klej oznaczony przez producentów symbolami C1TE dla płytek montowanych wewnątrz i C2S1 dla płytek kładzionych na zewnątrz. Na czym polega różnica? Na tym, że kleje do wnętrz mogą być stosowane na ogrzewaniu podłogowym, natomiast te do użytku zewnętrznego charakteryzują się podwyższoną przyczepnością. Dodatkową zaletą kleju cementowego jest możliwość używania do montażu klinkieru i tzw. okładzin chłonnych, takich jak glazura i terakota.

Kleje żywiczne są produktami dwuskładnikowymi i przed użyciem wymagają zmieszania obu komponentów. Tego typu kleje znajdują zastosowanie w zakładach przemysłowych – dzięki swoim właściwościom, takim jak wodoszczelność i odporność na ścieranie.

Okładziny kamienne są bardzo zróżnicowane pod względem materiału wykonania, dlatego na wybór kleju należy zwrócić szczególną uwagę. Powinny to być produkty wyróżniające się wysoką przyczepnością, odkształcalnością i jakością – z racji tego, że wymiary kamieni są większe niż standardowych tworzyw.

Spełnienie warunków określonych na opakowaniu bądź w karcie (takich jak zapewnienie w pomieszczeniu odpowiedniej temperatury czy grubość warstwy) sprawi, że okładziny zostaną przyklejone zgodnie ze sztuką budowlaną i tym samym będą bardzo trwałe.

Zaprawa klejowa

Zaprawa to mieszanka wody i materiału spoinującego z zawartością drobnego kruszywa, która służy do łączenia elementów budowlanych (np. cegieł), wypełniania spoin, ochrony różnych elementów budynków przed czynnikami zewnętrznymi, wykańczania bądź produkcji komponentów budowlanych. Do najpopularniejszych zapraw należą:

• cementowe,
• wapienne,
• cementowo-wapienne,
• gipsowe,
• gipsowo-wapienne,
• gliniane.

Ze względu na zastosowanie możemy wyróżnić m.in. zaprawy:

• klejowe,
• gipsowe,
• tynkarskie.

Zaprawa klejowa ma na celu łączenie elementów z podłożem takim jak ściany czy podłoga. Dodatkowo można jej użyć do wyrównywania nierówności, szpachlowania podłoża oraz murowania. W jej składzie znajduje się kompilacja kruszyw, cementu oraz dodatków modyfikujących, mających wpływ na przyczepność czy odporność na niską temperaturę.

Zaprawa gipsowa to mieszanina gipsu i wody, która w przeciwieństwie do odmiany klejowej nie zawiera kruszywa. Stosuje się ją do prac wewnątrz pomieszczeń, m.in. do szpachlowania ścian i układania elementów wystroju, takich jak kamienie dekoracyjne. Zaletą zapraw gipsowych jest możliwość stosowania zarówno na sucho, jak i na mokro.

Zaprawa tynkarska, nazywana też grubowarstwową, używana jest do renowacji lub jako podkład pod tynki cienkowarstwowe. Obecnie rzadko wyrabia się zaprawę samodzielnie, ponieważ określenie właściwych proporcji nie należy do łatwych zadań. Na rynku dostępne są gotowe zaprawy tynkarskie, których składniki są już wymieszane w odpowiednich ilościach i wymagają tylko dodania wody – pozwala to zaoszczędzić sporo czasu.

Wybierając zaprawę, powinniśmy pamiętać o jej przeznaczeniu. Do wykończenia łazienki użyjemy zaprawy klejowej, do kładzenia kamieni dekoracyjnych w salonie trzeba zastosować zaprawę gipsową, natomiast do prac wykończeniowych na zewnątrz i do przygotowania podłoża wewnątrz odpowiednia będzie zaprawa tynkarska.