LMpedia

Materiał budowlany wykonany z mieszanki gliny i piasku, wypalanych w temperaturze 1100-1300°C do stanu spieczenia, dzięki czemu powstała cegła klinkierowa jest bardzo wytrzymała.

Materiał wykończeniowy w formie paneli drewnianych, drewnopodobnych lub PCV, służący do dekoracyjnego pokrywania ścian lub sufitów wewnątrz pomieszczeń. Stosowana jest zarówno w nowym budownictwie, jak i podczas prac remontowych. Montuje się ją najczęściej na drewnianych listwach montażowych (ruszcie) lub bezpośrednio do ściany za pomocą kleju, lub gwoździ.

Mechanizm występujący w elektronarzędziach (głównie w wiertarkach, szlifierkach kątowych, wyrzynarkach i pilarkach tarczowych), umożliwiający unieruchomienie obracającego się wrzeciona podczas wymiany narzędzia roboczego.

Służy do bezpiecznej i wygodnej wymiany akcesoriów roboczych (tarcz, wierteł, frezów, bitów) bez konieczności używania dodatkowych narzędzi lub przy ograniczonym użyciu kluczy. W szlifierkach kątowych umożliwia wymianę tarczy tnącej lub szlifującej przy użyciu tylko jednego klucza.

Jednostka natężenia prądu elektrycznego w Międzynarodowym Układzie Jednostek Miar (SI). Nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego naukowca André-Marie Ampère'a (1775-1836), uznawanego za jednego z ojców elektromagnetyzmu.

Od 2019 roku amper definiowany jest poprzez ustalenie wartości ładunku elementarnego na dokładnie 1,602176634×10^-19 kulomba (C). Oznacza to, że 1 amper to przepływ 6,241509074×10^18 ładunków elementarnych w ciągu sekundy.

Akumulator niklowo-metalowo-wodorkowy (Ni-MH) to urządzenie elektrochemiczne służące do magazynowania energii elektrycznej, w którym elektroda dodatnia zbudowana jest z wodorotlenku niklu, a ujemna wykorzystuje stop metali absorbujący wodór. Działa dzięki przemieszczaniu się wodoru między elektrodami, co pozwala magazynować i oddawać energię. Jest mniej szkodliwy dla środowiska niż starsze akumulatory Ni-Cd, ma większą pojemność i był szeroko stosowany m.in. w sprzęcie AGD i autach hybrydowych.

Materiał uszczelniający w formie taśmy samoprzylepnej, wykonany z kauczuku butylowego (poliizobutylen). Prawidłowo zastosowana taśma butylowa zapewnia szczelność połączeń przez wiele lat, podnosząc efektywność energetyczną budynków.

To element elektromechaniczny, znany także jako wyłącznik krańcowy lub czujnik położenia krańcowego, pełniący funkcję sterowniczą w automatyce budynkowej i instalacjach technicznych. Reaguje na fizyczną zmianę położenia elementu ruchomego, które zamyka lub otwiera obwód elektryczny po osiągnięciu określonego, zazwyczaj skrajnego położenia.

Domy modułowe to rodzaj obiektów budowlanych, które powstają z prefabrykowanych elementów (modułów) wytwarzanych w warunkach fabrycznych, a następnie transportowanych na działkę i montowanych na przygotowanym fundamencie.

To urządzenie grzewcze wykorzystujące zjawisko konwekcji do rozprowadzania ciepła w pomieszczeniach. Przekazuje ciepło do otoczenia poprzez ogrzewanie powietrza przepływającego przez jego wnętrze, które następnie unosi się do górnej części pomieszczenia, a schłodzone opada w dół, tworząc naturalny obieg termiczny.

To pozioma belka konstrukcyjna układana bezpośrednio na gruncie, stropie lub wspornikach, stanowiąca podparcie dla warstw wykończeniowych posadzki lub podłogi.

To element konstrukcyjny dachu w formie pionowej nadbudówki z oknem, wystającej z połaci dachowej. Znana również pod nazwami: facjata, wystawka dachowa lub okno dachowe pionowe.

Okap dachowy to element konstrukcyjny dachu stanowiący jego dolną krawędź, która jest wysunięta poza obrys ścian zewnętrznych budynku. Jego główną funkcją jest ochrona elewacji przed działaniem wody opadowej oraz poprawa wentylacji połaci dachowej. Stanowi integralną część systemu dachowego, łącząc funkcje konstrukcyjne (przenoszenie obciążeń), ochronne (odprowadzanie wody) i estetyczne (kształtowanie bryły budynku).

Element wykończeniowy dachu widoczny od spodu okapu. Często podbitka nazywana jest również podsufitką.

Podstawowy element konstrukcyjny budynku, którego główną funkcją jest przenoszenie obciążeń pionowych (ciężar własny oraz innych elementów konstrukcyjnych, np. stropów, dachu) i poziomych (wiatr, parcie gruntu) na fundamenty.

W budynkach tradycyjnych ściany nośne tworzą układ poprzeczny, podłużny lub mieszany. W nowoczesnych rozwiązaniach mogą być zastąpione lub uzupełnione słupami, ramami czy trzonami, tworząc układy szkieletowe lub mieszane. Usunięcie lub modyfikacja ściany nośnej wymaga projektu konstrukcyjnego i zgody właściwego organu administracji.

Poziomy element konstrukcyjny budynku, oddzielający poszczególne kondygnacje. Strop pełni funkcję nośną dla obciążeń użytkowych kondygnacji wyższej, przenosi te obciążenia na ściany nośne lub inne elementy konstrukcyjne.

Stanowi poziomą przegrodę konstrukcyjną pomiędzy piętrami lub między ostatnią kondygnacją a poddaszem. Zapewnia sztywność poziomą budynku, a także izolacyjność akustyczną i termiczną między kondygnacjami oraz stanowi przegrodę przeciwpożarową.