Obudowy kominkowe

Obudowy kominkowe stanowią zewnętrzną, dekoracyjną część kominka. Wystarczy przymocować je do ściany wokół odpowiednio przygotowanego wkładu kominkowego. Obudowy wykonuje się m.in. z marmuru, granitu oraz piaskowca – łatwo można znaleźć wariant dopasowany do stylu danego wnętrza. Zakup gotowej obudowy wiąże się ze znacznymi oszczędnościami.

Obudowy kominkowe – rodzaje

Kominek trzeba odpowiednio wykończyć nie tylko z powodów estetycznych, lecz także ze względów bezpieczeństwa. Właściwie dobrana obudowa stanowi barierę pomiędzy rozgrzaną komorą spalania a otoczeniem kominka. Oczywiście w najbardziej niebezpiecznych miejscach zawsze należy zachować ostrożność, tj. w pobliżu drzwiczek i szyb kominkowych. Obudowy są wykonane z trwałych i odpornych na wysoką temperaturę materiałów, np. marmuru, kamienia lub drewna odpowiedniej jakości.

• Marmur – jako okładzina wyróżnia się niepowtarzalnym rysunkiem i szeroką paletą barw. Od zawsze uchodzi za elegancki i trwały materiał. Stylistycznie wpisuje się w eleganckie, klasyczne wnętrza. Odpowiednio duża, marmurowa obudowa, może nadać kominkowi wręcz pałacowy charakter. Czyszczenie marmuru nie jest trudne, ale warto pamiętać, że na jego powierzchni łatwo tworzą się plamy i przebarwienia.
• Granit – jest twardy i odporny. Obudowy z granitu różnią się barwą i wzorami, więc łatwo da się znaleźć odpowiednią. To dość ciężki materiał; wykonana z niego obudowa może sprawiać przytłaczające wrażenie, zwłaszcza w niewielkich pomieszczeniach. Granit jest dość trudny w obróbce i drogi, ale za to łatwo się go czyści.
• Piaskowiec – doskonale nadaje się do obróbki i jest dość lekki. Można nadać mu dowolny kształt. Niestety jest dość podatny na zanieczyszczenia: czasem wręcz nie da się usunąć plam powstałych na jego powierzchni. Pod tym względem znacznie lepszy jest piaskowiec polerowany. Obudowy kominkowe wykonuje się z różnych materiałów, czasem łączonych. Można więc znaleźć taką z piaskowca i granitu.
• Wapień – łatwo poddaje się obróbce, więc wytwarza się z niego obudowy w różnych stylach. Wapienną obudowę trzeba starannie zaimpregnować, ponieważ ten materiał nie jest zbyt odporny na działanie niekorzystnych czynników zewnętrznych, a zwłaszcza temperatury.
• Drewno – ozdabia się nim obudowy kominkowe, ponieważ przywodzi na myśl ciepłą, przytulną atmosferę. Sama obudowa nie jest wykonana z drewna, lecz jedynie pokryta np. ozdobną belką. Nie zmienia to faktu, że te elementy muszą być starannie zaimpregnowane, ponieważ znajdują się przy źródle ognia.

Jak zamontować obudowę kominkową?

Przed instalacją obudowy kominkowej należy stabilnie osadzić wkład kominkowy i podłączyć go do przewodu spalinowego. Kominek powinien być dobrze zamocowany, na niepalnym podłożu (wylewka, cegły, specjalna fabryczna podstawa itp.) – ze względu na swoją masę. Poszczególne modele mogą ważyć od kilkuset do tysiąca kilogramów. Po osadzeniu kominka można przystąpić do wykonywania zabudowy. O czym należy pamiętać?

• Kominek trzeba zaizolować, zostawiając wokół niego pustą przestrzeń (minimum 5 cm). To zapewni swobodny obieg powietrza. Izolacja może być wykonana na kilka sposobów. Zazwyczaj robi się ją na bazie profili, zabudowy z płyt g-k i wełny mineralnej. Często wykorzystywane są do tego celu również płyty izolacyjno-konstrukcyjne.
• Do odpowiednio zaizolowanej i przygotowanej powierzchni mocuje się obudowy kominkowe lub inne elementy wykończeniowe i ozdobne
• Pomiędzy dekoracyjną obudową a bokami fasady wkładu kominkowego powinna być dylatacja (ok. 7 mm), ze względu na rozszerzalność cieplną materiału i konieczność zachowania sprawnego przepływu powietrza. Podczas montażu obudowy, w górnej części kominka warto zachować większą dylatację (od 25 do 30 mm).
• Na obudowie kominka i w jego pobliżu nie należy prowadzić instalacji elektrycznej ani gazowej.
• Mniej więcej 50-centymetrowy fragment posadzki przed kominkiem powinien być wykonany z materiałów niepalnych.
• Łatwopalne elementy wystroju wnętrza muszą być oddalone od obudowy kominka o co najmniej 80 cm.